Over Rebeccca
Al jaren geleden heb ik beseft dat ik graag met mijn handen werk. Het creëren van keramische voorwerpen, verplicht me om mijn hoofd leeg te maken en bezig te gaan met mijn handen.
Ik omring me graag met mooie en betekenisvolle voorwerpen en dus ben ik die twee gaan combineren.


IK DROOM
- Ik droom van de tijd dat ik kan maken.
- Ik droom van het feit dat mijn handen weten wat ze moeten doen.
- Ik droom van mooie en betekenisvolle voorwerpen die een nieuwe thuis krijgen.
- Ik droom van de toekomst
EN IK ZIE
- Ik zie gelukkige mensen.
- Ik zie zinvolle rituelen ontstaan.
- Ik zie mensen die terug contact zoeken met iets bovenzinnelijk, iets spiritueel.
- Ik wil je hier bij helpen.
Over Rebecca
Vanaf kleins af aan heb ik altijd geweten dat ik iets artistiek moest gaan doen in mijn leven. Mijn ouders zijn beide muzikant, hoewel ik echt kan genieten van muziek en het absoluut geweldig vind om mee te zingen in een koor,
gaf het mij niet de voldoening die ik zocht. Op mijn 15 mocht ik dan toch naar het Kunst secundair onderwijs en hier bloeide ik open. Maar ik had het ook moeilijk… Wat wilde ik nu eigenlijk met de rest van mijn leven doen?
Op mijn 18 begon ik in Gent architectuur te studeren, kunst in gebouwen. Het was moeilijk, en ik haalde het eerste jaar niet. Ik besloot dus maar om het helemaal over een andere boeg te gooien.


Game Design. Ik begon vol goede moed aan het nieuwe avontuur maar ondervond al snel, dat ook dit niet echt voor mij was weggelegd. Te veel computers, waar ik te weinig van snapte.
Ik ging dus maar werken, gewoon in de supermarkt, want ik wist echt niet wat ik met mijn leven wilden bereiken. Wat ik wel wist is dat het niet de supermarkt was!
Dus na een jaar supermarkt ging ik weer studeren, dit keer een één-jarige opleiding in interieurstylist. Ik ging kleiner, de schaal van architectuur was te groot en ik moest het ruimte per ruimte gaan aanpakken.
Kleurenleer, nadenken over texturen en meubels, dit beviel me veel meer!
Dus na dit jaar eenvoudig te hebben gehaald kreeg ik nog een laatste kans. Een laatste opleiding om een echt diploma te halen.
Kleurenleer, nadenken over texturen en meubels, dit beviel me veel meer!
Dus na dit jaar eenvoudig te hebben gehaald kreeg ik nog een laatste kans. Een laatste opleiding om een echt diploma te halen.
Ik ging naar Mechelen om daar interieurvormgeving te gaan studeren. Hoewel ik er een jaar langer over heb gedaan, ben ik ontzettend blij en dankbaar dat ik dit heb kunnen doen.
Ik besloot in mijn laatste jaar om tegen alle verwachtingen in toch voor het afstudeerprogramma “prototype” te kiezen. Ik wilde nog kleiner gaan, nog meer in de details!



Tijdens dit traject ben ik serieus beginnen nadenken over keramiek, het paste perfect bij de opdracht en ik had al 2 jaar achter de rug bij de Academie voor Beeldende kunsten.
Ik ging ervoor.
Ik zocht een stageplaats in Nederland (ik verhuisde voor de liefde) en vond de perfecte match! Ik kon terecht bij een atelier in Doorwerth, ik kreeg ruimte om mijn project vorm te geven en uit te voeren en na 9 jaar kon ik eindelijk een bachelordiploma behalen.
Ik werd aangenomen bij het atelier en werk daar nog steeds deeltijds als draaidocent.
Ik hoop dat ik Rebeccamiek steeds meer kan uitbouwen tot iets wat ik full time kan doen. Ik ga markten afstruinen en hoop veel mensen blij te maken met een stukje keramiek om hun leven wat bewuster te leven.